Nuth van Toen VARIA

Deze blogpost vertelt over de lotgevallen van Hub Ritzen als militair aan het begin van de 2 e Wereldoorlog. Een reconstructie, niet bedoeld om een heldhaftig verhaal te schetsen maar om te vertellen wat een van die vele jongemannen in die dagen is overkomen.  Angstaanjagende gebeurtenissen voor een 28 jaar jonge dienstplichtig sergeant zonder gevechtservaring die leiding gaf aan een groep net zo onervaren soldaten. Met minimale middelen vergeefs weerstand bieden aan een tot de tanden bewapend Duits leger en vervolgens als krijgsgevangene 800km diep in Duitsland worden gebracht.  Na de oorlog was er weinig belangstelling   voor de veteranen en hun verhalen. Ze vertelden zelf ook niet veel over hun lotgevallen aan het front of de tijd in krijgsgevangenschap. Hun verhaal verdient het echter zeker om verteld,   gelezen en niet vergeten te worden!

  Hoe de Amerikaanse leger divisie “Hell on Wheels” en het Bataljon “Pave the way” op 17 en 18 september 1944 Nuth hebben bevrijd …. Het verliep niet allemaal zonder slag of stoot. Ook 79 jaar geleden (in 1944) viel 17 September op een zondag. Een dag vol spanning in het dorp! Delen van de Amerikaanse 2nd Armored Division met als motto “Hell on Wheels” waren die dag vanuit Hulsberg en Aalbeek richting Hunnecum en G'n Hel getrokken. De Duitsers waren op de vlucht geslagen en trokken door Nuth richting Kathagen en Vaesrade naar het Oosten. Het was een trieste aanblik. Op het muurtje voor het huis van Sjeng Bruls in Hunnecum zat een piepjonge duitse soldaat huilend op een knoerharde korst brood te kauwen . Vrouw Bruls gaf hem een beker melk en legde even haar hand op zijn schouder. De menselijkheid was na 4 jaar oorlog niet verdwenen; de jonge knul had ook niet voor de oorlog gekozen. Pastoor Steeghmans schrijft: “ ….Zondag 17 September vluchten de moffen door het dorp. Op H

Het indrukwekkende levensverhaal van LOUIS HARST uit Kathagen (*1870 † 1961) met een mooi stuk geschiedenis over het leven in en rond Nuth eind 19 e eeuw    HET VERHAAL van Louis Harst: 87 jaar, een kerel als een boom, ooit de jongste tollenaar van Limburg,   kolenrijder gedurende meer dan een halve eeuw, herbergier die zelf nooit een drupke heeft gedronken en tevreden mens. … Hij zegt over vroeger meteen: Mijnheer, het was bijna slavernij, maar wij waren zeventig jaar geleden tevreden mensen. Nu verdienen ze veel meer, ze werken veel minder en wat zie je om je heen: malcontenten overal. Vroeger was het anders: wie niet werkt, zal ook niet eten. En werken betekende in mijn jeugd op Kathagen in Nuth: opstaan om één uur ’s-morgens, de hele dag rijden, om negen uur ’s-avonds naar bed en om één uur ’s-morgens weer opstaan. Kom daar nou nog eens om. Jawel, zoals ik zei, het was bijna slavernij en toch waren wij gelukkige mensen. LOUIS HARST werd geboren op Kathagen in Nuth, waar zi