De Gouverneur, de baron, de burgemeester en de fiets van de postbode

 

Alfons Pijls met echtgenote en postbode
voor het hulppostkantoor aan de kerkstraat

 

 De relatie tussen burgemeester Cremers (1917-1927) en de toenmalig Gouverneur in Maastricht (Baron van Hövell van Wezeveld en Westerflier) was verre van optimaal. In die tijd was de landadel nog belangrijk, zeker in Limburg: Den Haag was ver weg en de Gouverneur regeerde. In feite was er na de Franse revolutie niets veranderd.

De af en toe toch wel zeer intimiderende taal van de Gouverneur zoals: "Wee uw gebeente burgemeester, als blijkt dat U de zaken verkeerd voorstelt" droeg ook niet bij aan de goede verstandhouding tussen beide heren.

De Baron van Nuth, Michiels was een goede vriend van Gouverneur Baron Hövell.

Baron Michiels van Kessenich op Reijmersbeek was lid van de eerste kamer en lag voortdurend overhoop met de postbezorger Pijls in Nuth omdat die niet bereid was bij nacht en ontij kantoor te houden voor het gerief van de Baron. Ook vond de Baron dat de post te laat bezorgd werd en liet via de burgemeester regelen dat de post voortaan eerst op Reijmersbeek bezorgd moest worden en pas daarna in Kathagen en Vaesrade... dat waren nog eens tijden.

 

Maar naast de post waren er ook de (Haagse) telegrammen die naar zin van de Baron Michiels niet op tijd besteld werden. Deze zaak liep zodanig op dat de Gouverneur vanuit Maastricht de burgemeester hier op aansprak en verzocht de postbode te laten vervangen (hoe dat arbeidsrechtelijk zat weet ik niet).

 

De Burgemeester weigerde dat  en legde de Gouverneur  uit dat een postbode in Nuth niet in de kosten van levensonderhoud kan voorzien met enkel het rondbrengen van post en telegrammen. Ook beschikte de postbode niet over een telefoon aansluiting en was daardoor niet altijd gemakkelijk te bereiken.

 

De oplossing wordt gevonden door voortaan de gemeentebode de telegrammen te laten bezorgen maar die heeft daar wel een fiets voor nodig. Dan denk je die zal wel bij Louis Crijns vandaan komen maar blijkbaar is die nog niet actief op dat gebied want op 10 maart 1919 wordt bij het Staatsbedrijf der Artillerie in Delft een "Kroonfiets" besteld. Tot overmaat van ramp blijkt de "Kroonfiets" uitverkocht en voorlopig niet leverbaar. Voor de burgmeester zit er dan niets anders op om tegen een meerprijs van 25 gulden een BSA fiets voor de gemeentebode te kopen.

 

Toen Alfons Pijls later solliciteerde naar de functie van burgemeester in een aangrenzende gemeente mag het niet verbazen dat die functie zijn neus voorbij ging.

 

Het leven van een Burgemeester en een postbode, ook in die dagen, ging niet over rozen.