ARBEIDSINZET, dwangarbeid tijdens de 2e Wereldoorlog
Inleiding:
Bij slachtoffers van de tweede wereldoorlog denken we vaak aan de vele soldaten die gesneuveld zijn tijdens de gevechten of aan de miljoenen Joden en andere vervolgde bevolkingsgroepen die vermoord werden in de concentratiekampen.
Dit verhaal gaat over een andere groep oorlogsslachtoffers: Dwangarbeiders.
Meer dan een half miljoen Nederlanders, ook mannen uit Nuth en Vaesrade, moesten tijdens de oorlog gedwongen werken in Duitsland. Tienduizenden zijn daarbij gewond geraakt of om het leven gekomen tijdens het zware, onveilige en ongezonde werk, op de vlucht of in een Duits gevangenenkamp.
Soms werden dwangarbeiders bij terugkomst in Nederland uitgescholden voor verrader omdat ze in Duitsland “voor de Duitsers” hadden gewerkt. Maar dat was natuurlijk niet terecht: ze waren niet vrijwillig gegaan ze waren gedwongen!
Ook zij waren slachtoffers van de Duitse onderdrukking tijdens de tweede wereldoorlog.
Hein Cobben, Nol van Geenen, Leo Moonen en Harrie Ritzen:
In dit stuk wordt het verhaal verteld van de broers Hein en Zef Cobben uit Vaesrade.
Hein Cobben, die door de Duitsers gevangen werd genomen, in een strafkamp moest werken en daar uiteindelijk de dood vond.
Hetzelfde lot trof Nol van Geenen, Leo Moonen en Harrie Ritzen.
Heins oudere broer, Zef Cobben, wist aan de Duitsers te ontsnappen en kon onderduiken.
Verder wordt verteld over de lotgevallen van de broers Frans en Hub Gerards uit Nuth toen zij in Duitsland moesten gaan werken. Frans en Hub waren jongere broers van de in 1940 gesneuvelde Piet Gerards.
Dit stuk over de “Arbeidsinzet” is speciaal geschreven voor leerlingen en leerkrachten van Basisschool de Bolster in Nuth.
Het verhaal kon geschreven worden met informatie geleverd door de families Cobben en Gerards, aan de hand van verhalen van Wiel Heuijerjans (*1928 †2023) en verschillende internet bronnen.
Dank aan iedereen die meegeholpen heeft!
Jos Ritzen, maart 2024
Reacties
Een reactie posten