“Hell on Wheels” en “Pave the Way” : bevrijders van Nuth op 18 september 1944
Hoe de Amerikaanse leger divisie “Hell on Wheels” en het Bataljon “Pave the
way” op 17 en 18 september 1944 Nuth hebben bevrijd …. Het verliep niet
allemaal zonder slag of stoot.
In 1944 viel 17 September op een zondag. Een dag vol
spanning in het dorp!
Delen van de Amerikaanse 2nd Armored Division met als motto “Hell on Wheels”
waren die dag vanuit Hulsberg en Aalbeek richting Hunnecum en G'n Hel
getrokken. De Duitsers waren op de vlucht geslagen en trokken door Nuth
richting Kathagen en Vaesrade naar het Oosten.
Het was een trieste aanblik. Op het muurtje voor het huis van Sjeng Bruls in
Hunnecum zat een piepjonge duitse soldaat huilend op een knoerharde korst brood
te kauwen . Vrouw Bruls gaf hem een beker melk en legde even haar hand op zijn
schouder. De menselijkheid was na 4 jaar oorlog niet verdwenen; de jonge knul
had ook niet voor de oorlog gekozen.
Pastoor Steeghmans schrijft: “ ….Zondag 17 September vluchten de moffen door
het dorp. Op Hunnecum (bij Bruls voor de deur) davert nog het geschut. Het huis
van Willem Wilders in "de gats" brandt af. 's Nachts slapen we in de
kelder…..”.
Vrouw Bruls is blij dat ze de Duisters eerder gevraagd hadden het Duitse geschut wat verder van het woonhuis te plaatsen. De familie hoopt dat het huis gespaard zal blijven.
Als zondagnacht het lawaai van de beschietingen stopt durft Sjeng Bruls een kijkje te gaan nemen en ziet in het veld het kampement van de Amerikanen. Hij loopt erop af en wordt warm welkom geheten en mag mee-eten. Van terug naar huis gaan is echter geen sprake. De Amerikanen willen geen risico lopen met een mogelijk Duitse spion. Als het leger verder trekt mag Sjeng aansluiten en kan zich met chocolade repen weer melden bij vrouw en kinderen die nog in de kelder zitten
Op maandag 18 september trekken de geallieerden verder vanuit
Hunnecum en G’n Hel via Terstraten , Tervoorst en het Molenveld over de
provinciale weg (stationsstraat) waar ze feestelijk door de blije inwoners van
Nuth worden toegejuicht en een warm welkom krijgen.
Via de kerkstraat (dorpstraat) gaan de tanks langs de kerk richting de Kamp en
de IJzerenbrug die gelukkig intact was gebleven.
In Kathagen stuitten de Amerikaanse troepen dan opnieuw op weerstand. De
Duitsers waren al met elk beschikbaar (vaak gestolen) transportmiddel over de
Geleenbeek gevlucht en hadden vervolgens de brug in Kathagen in de lucht laten
vliegen in een poging de opmars van de oprukkende Amerikanen te vertragen.
De in Kathagen wonende families (de smid Philips, hun buren Kloprogge en
overburen de molenaar Keulers) maakten bange uren door en schuilden samen op
een veilige plek wat verderop langs het mijnspoor.
De “Hell on Wheels” divisie van het Amerikaanse leger was op dit soort
situaties voorbereid en het bij de divisie horende genie onderdeel (the 17th
Armored Engineer Battalion) met als motto “We Pave The Way” (Wij effenen de
weg) ging voorop met met een mobiel inzetbare brug.
In de verslagen van de Amerikanen is terug te lezen:
“….Op 18 September 1944 bouwde het 17e (the 17th Armored Engineer Battalion)
een brug over de Geleenbeek ter hoogte van de Kathagermolen omdat alle bruggen
over de Geleenbeek rond Schinnen waren vernield door het terugtrekkende Duitse
leger. Gedurende de bouw van de brug werden de Amerikaanse genie troepen
beschoten met mitrailleurvuur vanuit de bebossing aan de overzijde van de
Geleenbeek. De Amerkanen werden niet getroffen door het mitrailleur vuur en
vuurden op hun beurt enkele salvo’s met zogenaamde “high explosives” munitie
waarna het mitrailleurvuur van de Duisters stopte. De 60 voet (18 meter)
noodbrug kon worden afgebouwd…”
Niet alleen het mitrailleurvuur van de Duisters was gesmoord maar ook een deel
van de Kathagermolen was in brand geschoten.
Een van de kinderen Kloprogge was poolshoogte gaan nemen en kwam melding maken
van de situatie bij de schuilende families Philips, Kloprogge en Keulers met de
woorden “Mulder, jouw molen staat in brand” . De oude Molenaar Keulers huilde.
18 september 1944. Nuth was bevrijd, Het leven ging verder.
Reacties
Een reactie posten