De protestantse begraafplaats in Terziepe

Andere tijden: Het begraven in Nuth van Katholieken, "Israelieten" , Protestanten en ‘anders denkenden’

 Van oudsher werden de doden in Nuth rond de kerk begraven. Iedereen was vroeger katholiek en afgezien van een baby die overleed vóór de doop of iemand die in ongenade met de kerk was gevallen werden ze ook allemaal in de “gewijde” grond van dat oude kerkhof begraven.

De toestroom aan protestanten vanaf begin 1900 bracht daar geen verandering in. Voor het begraven van hun doden werd een stuk weiland aangekocht aan de Bavostraat.

Zelfs toen Nuth vanaf de jaren ’30 een “Algemene Begraafplaats” aan de Slagboomsweg kreeg was die toch vooral bedoeld voor Katholieken, Israelieten (lees joden) en ‘anders denkenden’ met de toevoeging van de burgemeester: “die Israelieten omdat het van de wet moet… niet omdat we die in het dorp hebben”

Wanneer de eerste protestantse overledene begraven is in Terziepe heb ik nog niet kunnen vinden maar uit onderstaand verhaal van Wim Berendsen over de begrafenis van zijn overgrootmoeder kunnen we opmaken dat het kerkhof al tijdens de 1e wereldoorlog in gebruik was

'n overlevering met dank aan Wim Berendsen:

Tijdens de Eerste Wereldoorlog leefde mijn overgrootmoeder Grada Johanna Jansen met haar drie zonen (Hendrik, Willem (mijn opa) en Lambertus) in in het dorpje Hamm in de buurt van Essen. Rond de eeuwwisseling (1900) waren zij daar als Hannekemaaiers naar toe getrokken en hadden zich daar gevestigd.

NvT: "Hannekemaaiers waren seizoenarbeiders die als grasmaaier (met de zeis) werkten. De term hannekemaaier is afkomstig van de naam Johannes, doorgaans afgekort tot Hannes en is ontleend aan de dag van traditionele in-dienst-treding, Sint Johannesdag (24 juni) -deels wiki-

Tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog kondigde de Duitse keizer een slotoffensief aan en riep alle buitenlandse jonge mannen op om dienst te nemen in zijn leger.

Mijn overgrootmoeder Grada Johanna Jansen, geboren op 18 mei 1854 in Hengelo (Gelderland) was een 'sterke vrouw' en besliste dat de drie zoons met hun gezinnen met haar naar Nederland zouden vluchten. Op de beginnende mijnen in Zuid Limburg was werk genoeg. Zij vestigden zich in Nuth aan de Bavostraat (zoals ik gehoord heb) of dat met z'n allen in een huis was weet ik niet.

Op 23 november 1917 overleed mijn overgrootmoeder Grada Jansen in Nuth. Zij mocht niet op het toen nog katholieke kerkhof van Nuth begraven worden omdat de familie Berendsen protestant was. Het verhaal gaat verder dat zij daarom in een weiland werd begraven. Mijn vader en broers werden dan gepest door andere kinderen die dan riepen dat hun oma een heks was en zij daarom daar begraven was. Ook andere protestanten die stierven werden in dat weiland begraven.

Dat weiland waar Wim over schrijft moet (evt. de voorloper van) het protestantse Kerkhof in Terziepe zijn geweest. In de jaren 60 moet het protestantse kerkhof wijken voor nieuwbouw en worden de stoffelijke resten overgebracht naar het Kerkhof aan de Slagboomsweg. In hoeverre herbegraving in een "eigen" of "verzamelgraf" plaatsvond zal mede door de nabestaanden zijn bepaald (?)

Op de foto het protestantse kerkhof in Terziepe en het verzamelgraf op de algemene begraafplaats aan de Slagboomsweg