HEIN COBBEN verteld door Wiel Huijerjans

 



Op 4 Mei herdenken we àlle oorlogsslachtoffers!
Door één gezicht te laten zien, één naam te noemen en zijn of haar verhaal erbij te vertellen krijgen we een beeld van wat mensen is aangedaan.
En dat is nodig, zodat we niet vergeten want we willen niet dat het nog een keer gebeurd. We moeten oppassen voor sluwe sujetten, ook hier in Nederland en ook vandaag de dag, die zand in de ogen strooien en met gladde praatjes haat en verdeeldheid zaaien en hun fascistische ideeën op slinkse wijze uitdragen.
Hier het verhaal van de 19 jarige HEIN COBBEN uit Vaesrade gestorven in het concentratiekamp Neuengamme verteld door Wiel Huijerjans, die slechts een paar jaar jonger, deze gebeurtenissen van dichtbij meemaakte

Wiel Heuijerjans schrijft:
Hein Cobben was 19 jaar , toen hij op 16 augustus 1944 (dus amper een maand voor de bevrijding) door de Sicherheits Polizei (SiPo) opgepakt werd. Of hij in het verzet zat, weet ik niet. Wiel woonde als vrijgezelle jongen bij z'n ouders thuis in Vaesrade
De bezetters waren al lang op zoek naar hem, want op die leeftijd moest je naar de Arbeidsdienst of aan het werk in Duitsland en ik vermoed dat hij dit steeds ontdoken heeft net als zijn oudere broer Zef. Alleen als je ondergronds op de mijn ging werken was er een mogelijkheid voor vrijstelling van de verplichtingen die de bezetter ons oplegde.
Zijn broer Zef was eerder uit de gevangenis in Nuth ontsnapt. Hij zat daar op last van de bezetters. Hij werd in de grote tuin van de Wever weer opgepakt. Hij wist echter, voor zover ik gehoord heb, uit de trein naar Amersfoort (?) te springen en te ontsnappen.
Ik weet dat Hein oersterk was. Hij heeft me eens om mijn middenrif vastgepakt spelenderwijs waarbij ik mijn ribbenkast voelde kraken bijna geen lucht meer kreeg. Ik was wel 3 jaar jonger maar een stuk groter.
Het was bekend dat de toenmalige jeugdstorm – jongeren met een apart uniform, meestal zonen van NSB-ers en Duitsers - vaak te voet op weg naar kasteel Amstenrade, de vesting van de NSB onder leiding van graaf de Marchant et d’Ansembourg, “gouverneur”. Hein heeft menige jeugdstormer een pak rammel gegeven.
De grote baas van de NSB, Mussert, kwam wel eens op bezoek op het kasteel waar dan een grote menigte NSB-ers en sympathisanten ging kijken, die vanuit alle richtingen aankwam, meestal te voet of fiets, ook door Vaesrade vanuit Nuth en nog verderaf. Verzetsdaden: punaises op de weg.
Op die warme woensdag in augustus stond Hein met enkele kameraden op het kermisterrein in Vaesrade te praten, toen hem plotseling een revolver onder de neus geduwd werd door bijna ongemerkt aangekomen mannen in burgerkleding. Ontsnapping was onmogelijk.
Na zijn arrestatie werd hij opgesloten op het politiebureau in Hoensbroek waar hij bijna een week vastzat. Op 21 augustus werd hij met een aantal andere opgepakte knapen onder bewaking met de trein naar kamp Amersfoort gebracht: een straf- en doorgangskamp voor vooral politieke gevangenen dat onder bevel stond van de SS.
Op 8 september werd Hein vanuit Kamp Amerfoort in een twee dagen durende treinreis overgebracht naar Neuengamme waar hij op 25 december , op Kerstdag ver van familie en vrienden, overleed aan wat officieel een "Herzschlag" (hartinfarct) werd genoemd maar wat meer waarschijnlijk de ontberingen in het kamp zijn geweest
Hein Cobben wordt bij de jaarlijkse dodenherdenking altijd Karel genoemd. Dat is de eerste voornaam op zijn bidprentje. Maar onder die naam kent niemand van Oud Vaosje hem: voor ons was hij Hein!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Protestanten en het Katholieke Nuth, Meester van Loo

Een brug verder, die andere Sergeant: Hub Ritzen

Nuth van Toen Varia